Weer een dagje voorbij...

Zoooo.. Weer een dagje voorbij...
Mama is moe!

Wat een dag;
Vanochtend de kleine man weggebracht naar het KDV, ondanks dat ik momenteel ziek thuis zit, wil ik wel dat hij het nieuwe ritme te pakken krijgt. Dus over de glibberende stoeppaden op weg...
Thuis aangekomen was ik gek genoeg, bezweet op allerlei plaatsen, terwijl het koud was?
Na 2 paracetamol en een 'oefenslaapje' op de bank, besloot ik dat het niet wat ging worden. Hete douche genomen, dat verlichtte de hoofdpijn enigszins en ben op bed gaan liggen.

En zie daar, het is half 12 en alweer bijna tijd om de kleine man weer op te halen!
Weer over de glibberende stoeppaden op weg en dit keer ook door de regen. Bedankt.

Het enthousiasme waarmee mijn mannetje me begroet als hij me weer ziet, is alleen al een reden om überhaupt van huis te gaan of hem daarheen te brengen. Wat verwarmt dat je hart als moeder, zeg!

Gelukkig komt Oma 's middags langs om ons nog even gezelschap te houden en mee te eten, aangezien Papa weer hard aan het werk is in de "bjandje auto" (aka brandweerauto).

En zo vrolijk als het mannetje 's middags is, zo veranderlijk als het weer is hij later op de dag en vanavond! Man o man....
De emoties wisselen elkaar af, lijkt wel alsof hij last heeft van zijn hormonen in plaats van Mama!

Intensieve dag dus, hoogtepunten, laagtepunten, thank god it's over...
Nu op de bank, hangen, niets doen, verstand op nul....
Zucht....