Ook ik....

Ook ik, als mama kan me van te voren niet indenken, hoe trots je je kan voelen
als je kindje die eerste stapjes gaat zetten...

Je denkt dat je het weet, maar als je het voelt, dan weet je het pas echt!!!
Wat een mijlpaal...
Een mijlpaal en het manneke loopt nog niet eens echt ;)

Vorig weekend ben ik beide dagen met mijn manneke de speeltuin ingedoken, een succes!
Hoewel het niet voor zijn leeftijd is, vermaakt hij zich goed buiten en aan beide handen stappend door de wijk (auw, mijn rug!) vindt ie prachtig!
Ook ben ik gaan oefenen met het staan en dan even de handjes los laten...

Wat een leuk spel! Manneke gierde het uit van het lachen en liet zich voorover in mama's armen vallen, waarna mama hem in de lucht boven het hoofd tilt en vervolgens enthousiast knuffelt! Positieve stimulatie noemen ze dat ;)
Zelfs terwijl mama buiten adem is van de positieve stimulatie, trekt manneke zich weer op aan de armen van mama en begint lachend weer opnieuw en opnieuw en opnieuw....

Vanochtend op het KDV wilde ik trots aan de leidster laten zien dat het manneke los kan staan. " ik weet niet of hij er zin in heeft hoor....." zei ik nog.
Ik zet manneke rechtop en zeg "staan blijven hé" hij begint te lachen en komt me 4 stappen tegemoet lopen!!!
"Wauw" zegt de leidster, "wat kan jij dat goed, wat wordt je groot!!!"
Mama trots, manneke trots...

En nu afwachten tot ie het stappen ook werkelijk onder de knie krijgt, wat spannend!!