Glunderende oogjes kijken me tegemoet...
Manneke zit op zn knietjes naast me op de bank, tilt zijn handen in de lucht, slaakt een oerkreet en laat zich lachend op me vallen!
Wat een klein monstertje is het toch...
Het klieren zit er ondanks zijn 14,5 maand al goed in.
Mama in het oor porren of aan de haren trekken is ook leuk tijdverdrijf tegenwoordig.
Of doen alsof je van de bank rolt en dan weer terugrollen....
Het is een pretletter kan ik je zeggen!
Ook het dansen en zingen is ontdekt....
Meneer zag Thomas Berge met het covernummer "kon ik nog maar even bij je zijn' op de kids top 20. Op zijn knietjes met de vingertjes in de lucht, schuifelde hij al swingend naar de televisie toe!
Meen je dit nou????
Mama draait tot vermoeiens aan toe "let it rock' in de auto omdat wij toch gewoon hardstikke stoer zijn en vervolgens gaat het manneke los op kon ik nog maar even bij je zijn????
Heeft ie vast van zijn vader....
Dat op zijn knietjes schuifelen is erin gebleven. Hij gebruikt zijn handen niet meer om te kruipen.
Het staat erg grappig. Ook als hij huilend naar mama wil.
Het is dan net een kleine mannelijke Evita, met de armen in de lucht, terwijl hij naar voren schuifelend en jammert, mahma, mahma, mahmaaaaaaa.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten